ΤΕΧNΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

πληροφορία, η οποία αποκτάται από την οπτική εμπειρία που διαθέτουμε στο ορατό φάσμα.

Οι πληροφορίες αυτές διεύρυναν τον γνωστικό ορίζοντα για το ζωγραφικό έργο. Ο ιστορικός της τέχνης γινόταν πλέον κοινωνός των υλικών με τα οποία έχει δομηθεί το ζωγραφικό έργο τέχνης και με την αυθεντικότητα των οποίων συνεχίζει να υπάρχει ως εικαστική δημιουργία έως σήμερα. Επίσης αποκτούσε οπτική εμπειρία στην αρχική ιδέα του καλλιτέχνη, στον τρόπο με τον οποίο εκτελέστηκε αυτή, στο σχέδιο, στην αγωνία του, στην ένταση της σταδιακής εξέλιξης της ζωγραφικής του σύνθεσης, στην οργάνωση του χώρου, στην κατανομή της σύνθεσης, στον προβληματισμό του για την ανάδειξη της ύλης και της μορφής των υλικών στοιχείων που το απαρτίζουν, στην ανίχνευση των τεχνικών και μορφολογικών ιδιαιτεροτήτων (όπως είναι οι διάφορες βελατούρες, λαζούρες, λάκκες, κ.λπ.), στην τεχνική μίξη των χρωμάτων και την τεχνολογία κατασκευής των χρωματικών στρωμάτων, όπως και στη χρήση της χρωματικής προε-τοιμασίας, για την ανάδειξη ιδιαιτέρων αισθητικών αρετών.

Ο ιστορικός της τέχνης μπορούσε επιπλέον να εντοπίσει ευκολότερα τα πιθανά εικονογραφικά δάνεια και τις επιρροές, αλλά και τις καλλιτεχνικές σχέσεις που είχαν τα διάφορα καλλιτεχνικά κέντρα μεταξύ τους, τις επιδράσεις που δέχτηκαν οι ζωγράφοι, σε υλικά, σε χρώσεις, σε χρωστικές, στον τρόπο χρήσης των συνδετικών ουσιών για τη δημιουργία του χρωματικού μίγματος ή του τρόπου ζωγραφικής εκτέλεσης του θέματος, τη χρήση ειδικών προστατευτικών βερνικιών για τα έργα τους. Επίσης του ήταν ευκολότερο να εντοπίσει τις πιθανές διορθωτικές επεμβάσεις που έχει δεχθεί το έργο είτε από τον ίδιο τον δημιουργό, είτε από κάποιον άλλο καλλιτέχνη που επενέβη ζωγραφικά σε άγνωστο χρόνο στην αρχική οργάνωση της σύνθεσης, έπειτα από επιθυμία του κατόχου του έργου. Ήταν επίσης σε θέση να ανακαλύψει τις φθορές που έχει υποστεί το έργο κατά τη διάρκεια της ζωής του από ατυχείς συντηρήσεις, αλλά και τους μηχανισμούς καταπόνησης της αρχιτεκτονικής δομής του από το περιβάλλον στο οποίο εκτίθεται.

Η νέα γνώση που προσέφερε η σύγχρονη τεχνολογία στην επιστήμη της ιστορίας της τέχνης καθώς επίσης στη διάσωση-συντήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς επέτρεψε στον σύγχρονο μελετητή του έργου τέχνης να επανεξετάσει και να αναθεωρήσει πολλές από τις πρότερες εκτιμήσεις, και να προτείνει άλλες που τεκμηριώνονται πλέον με επιστημονικά δεδομένα, που αποκαλύπτουν τις αληθινές αρετές του έργου τέχνης.

Top